- wymiatać
- wymiatać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa, wymiataćam, wymiataća, wymiataćają, wymiataćany {{/stl_8}}– wymieść {{/stl_13}}{{stl_8}}dk Vc, wymiataćmiotę, wymiataćmiecie, wymiataćmieć, wymiataćmiótł, wymiataćmiotła, wymiataćmietli, wymiataćmieciony {{/stl_8}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'przesuwając miotłą, szczotką po jakiejś, zwykle częściowo zasłoniętej powierzchni, wygarniać zalegający na niej kurz, śmieci itp.': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wymiatać kurz spod kredensu. Wymieść okruszyny zza krzesła. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'powodować, że ktoś opuszcza jakieś miejsce lub że coś ustępuje, znika, usuwa się skądś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wiatr wymiata śmieci z ulicy. Głośna muzyka wymiotła wszystkich z sali. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.